Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Выбо́рны ’адборны’ (Яруш., Касп., Нас.). Паводле Булыкі, Запазыч., 73, ст.-бел.выборный ’адборны, цудоўны, выдатны’ з польск.wyborny; параўн. таксама чэш.výborný ’выдатны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
doborowy
адборны; цудоўны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
exquisít
a вы́браны, адбо́рны; рэ́дкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Вы́барны ’выбарны, адборны’ (БРС, Байк. і Некр.). Утворана ад выбіра́ць ’аддзяляць з масы аднародных прадметаў лепшыя’, гл. выбо́рны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трэфны, ст.-бел.трефный ‘адборны, рэдкі’, ‘трапны, смешны, жартаўлівы’ (ГСБМ). З польск.trefny, trafny ‘адборны; жартаўлівы; дасціпны’ ад trafiać ‘трапляць у цэль; дасягаць мэты’, што да с.-в.-ням.trëffen ‘тс’ (Вінцэнц). Меркаванне пра крыніцу ў венг.tréfás ‘дасціпны’ (Булыка, Лекс. запазыч., 196) не мае падстаў, хутчэй праз чэш.trefny ‘меткі, адпаведны, падыходзячы’ ў часы ўзмацнення чэшскага ўплыву на польскую мову.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
selective
[səˈlektɪv]
adj.
1) адбо́рны; здо́льны рабі́ць адбо́р, сэлекты́ўны
2) сэлекцы́йны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
элі́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца элітай; лепшы, адборны. Дзякуючы высокаму ўраджаю база паставіць бульбаводчым гаспадаркам Аршаншчыны элітнага насення ў паўтара раза больш, чым планавалася.«Звязда».// Прызначаны для эліты. Элітныя пасевы.
2. Які ўтварае эліту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікале́кс
(ад лац. mica = слюда + lectus = адборны)
пластмаса са слюды і цэментуючых рэчываў, выкарыстоўваецца як электраізаляцыйны матэрыял .
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
erlésen
*
I
vt выбіра́ць; адбіра́ць
II
a вы́браны, адбо́рны, вы́танчаны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)