адарва́нне ср. отторже́ние; см. адарва́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрыва́ць гл адарваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адклява́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -клюе́; -клява́ны; зак., што.

Клюючы, аддзяліць, адарваць, ад’есці.

А. чарвяка.

|| незак. адклёўваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Зрываючы, абарваць усё, многае.

П. яблыкі.

2. Адарваць усё, многае.

П. правады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падно́сак, ‑ска, м.

Частка другой падэшвы ў абутку ад наска да палавіны ступні.

•••

На хаду падноскі адарваць гл. адарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пупаві́на, ‑ы, ж.

Шнурападобны орган, які злучае зародак чалавека або жывёлы з арганізмам маці.

•••

Адарваць з пупавінай гл. адарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Адарваць, аддзяліць прыклеенае.

А. марку.

|| незак. адкле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адкле́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Адарваць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. дошкі ад сцяны.

П. людзей ад работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ненагля́дны, -ая, -ае.

1. Каханы, самы дарагі.

Сустрэць ненаглядную (наз.). Н. сынок.

2. Вельмі прыгожы, ад якога нельга адарваць вачэй.

Ненаглядныя сінія далі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)