адапхну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Тое, што і адапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паадпі́хваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Адапхнуць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. крыгі ад берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпіхаць — адапхнуць і адпіхацца — адапхнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіха́ць, адпі́хваць гл. адапхнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адапхну́ты отто́лкнутый, отпи́хнутый; отстранённый; оттёртый; см. адапхну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпихну́ть сов., разг. адапхну́ць, адпіхну́ць, мног. паадпіха́ць, паадпі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адапха́ць

‘адапхнуць, адпіхнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адапха́ю адапха́ем
2-я ас. адапха́еш адапха́еце
3-я ас. адапха́е адапха́юць
Прошлы час
м. адапха́ў адапха́лі
ж. адапха́ла
н. адапха́ла
Загадны лад
2-я ас. адапха́й адапха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адапха́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

beat back

зму́сіць адступі́цца наза́д, адапхну́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паадпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адапхнуць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадпіхаць людзей. Паадпіхаць крыгі ад берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)