во́гнішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Распаленая куча ламачча, дроў; агонь.

Грэцца каля вогнішча.

2. Месца, дзе гарэў агонь.

|| прым. во́гнішчавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

агні́сты, -ая, -ае.

1. гл. агонь.

2. Які свеціцца як агонь, падобны да яго колерам, адлівае фарбамі агню.

Агністае лісце на дрэве.

3. Гарачы, пякучы як агонь.

Агністая спёка.

4. перан. Палымяны, бліскучы (пра вочы, позірк).

Агністыя вочы.

5. перан. Палымяны, натхняльны, гарачы.

Агністая прамова.

|| наз. агні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

агняды́шны, -ая, -ае.

Які вывяргае агонь, лаву (пра вулкан).

Агнядышная гара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

промете́ев / промете́ев ого́нь праметэ́еў аго́нь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ні́зам, прысл.

Па ніжняй частцы чаго-н., па больш нізкім месцы.

Агонь распаўсюджваўся н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

праметэ́еў: п. аго́нь промете́ев ого́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

згу́бны, -ая, -ае.

Які вядзе да згубы, пагібельны.

З. агонь артылерыі.

|| наз. згу́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

косоприце́льный / косоприце́льный ого́нь воен. косапрыцэ́льны аго́нь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бенга́льский бенга́льскі;

бенга́льский ого́нь бенга́льскі аго́нь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

загараджа́льны, -ая, -ае.

Які служыць загародай ад чаго-н., перашкодай чаму-н.

З. агонь.

З. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)