во́гненны, -ая, -ае.

1. гл. агонь.

2. Тое, што і агнявы (у 1—4 знач.).

|| наз. во́гненнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзот, -а, М дзо́це, мн. -ы, -аў, м.

Умацаваны абаронны агнявы пункт у выглядзе зямлянкі.

Па дзотах праціўніка несціхана садзілі гарматы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даўгача́сны, -ая, -ае.

Тое, што і доўгачасовы.

Даўгачасная адсутнасць.

Даўгачасная абарона.

○

Даўгачасны агнявы пункт — моцнае абароннае збудаванне, прызначанае для вядзення агню з гармат, кулямётаў і інш.

|| наз. даўгача́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дот м., воен. (даўгача́сны агнявы́ пункт) дот (долговре́менная огнева́я то́чка)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

огнево́й

1. в разн. знач. агнявы́;

огнева́я то́чка агнявы́ пункт;

огнева́я пози́ция агнява́я пазі́цыя;

2. перен. палымя́ны, па́лкі;

огнево́й взгля́д палымя́ны (па́лкі) по́зірк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ognisty

1. агнявы;

słup ognisty — агнявы слуп;

2. перан. палкі, агністы, палымяны;

temperament ognisty — палымяны тэмперамент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Féuerkugel

f -, -n метэар. агнявы́ шар; астр. балі́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

féurig

a

1) агнявы́, пала́ючы

2) палымя́ны, па́лкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fiery [ˈfaɪəri] adj.

1. во́гненны, агнявы́

2. палымя́ны, па́лкі;

a fiery speech палымя́ная прамо́ва

3. запа́льчывы;

a fiery temper запа́льчывы, гара́чы хара́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзот м., воен. (дрэ́ва-земляны́ агнявы́ пункт) дзот (де́рево-земляна́я огнева́я то́чка)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)