агаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да агаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аго́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да агаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агале́нне ср. оголе́ние, обнаже́ние; см. агалі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгалі́ць гл. агаліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аго́льваць гл. агаліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аго́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. агольваць — агаліць (у 1, 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ogołocić

зак. агаліць; спустошыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

агаля́ць несов., прям., перен. оголя́ть, обнажа́ть; см. агалі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закаса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Загнуўшы, падняць вышэй (частку, край адзення). Закасаць рукавы. // Агаліць (рукі, ногі), загнуўшы адзенне ўверх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обнажи́ть сов.

1. в разн. знач. агалі́ць; (голову — ещё) зняць ша́пку; (вынуть из ножен — ещё) вы́няць;

обнажи́ть те́ло агалі́ць це́ла;

обнажи́ть нерв агалі́ць нерв;

2. перен. (раскрыть, разоблачить, обнаружить) вы́крыць, мног. павыкрыва́ць, раскры́ць, мног. параскрыва́ць, вы́явіць;

обнажи́ть ду́шу раскры́ць душу́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)