Verbum

мятлі́сты, -ая, -ае.

Такі, як мяцёлка, пышны.

М. авёс.

аўся́нішча, -а, н.

Поле, на якім рос авёс.

Араць а.

даспе́лы, -ая, -ае.

Які добра выспеў, стаў спелым.

Д. авёс чакаў сярпа.

аўсю́к, -у́, м.

Аднагадовая расліна сямейства злакавых; пустазелле, падобнае на авёс.

|| прым. аўсюко́вы, -ая, -ае.

хру́мкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і хрумстаць.

Конь хрумкае авёс.

|| наз. хру́мканне, -я, н.

збо́жжавыя, -ых.

Злакавыя расліны (жыта, пшаніца, ячмень, авёс і пад.), зерне якіх скарыстоўваецца для атрымання прадуктаў харчавання і фуражу.

Сяўба збожжавых.

абро́к², -у, м.

Корм для коней, звычайна авёс.

Не даўшы аброку, не бі кіем па боку (прыказка).

|| прым. абро́чны, -ая, -ае.

Аброчная торба.

пана́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак., з інф. і без дап.

Набыць звычку рабіць што-н. непажаданае.

Зайцы панадзіліся ў сад.

Конь панадзіўся хадзіць у авёс.