расту́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Пашкодзіць, тузаючы.

Авечкі растузалі снапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́т, -у, М ако́це, м.

Роды кошкі і некаторых іншых жывёлін (казы, авечкі, зайчыхі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ягня́ і ягнё, -ня́ці, мн.я́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня авечкі.

|| прым. ягня́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лато́чына, -ы, мн. -ы, -чын, ж.

Нізкае, часта забалочанае месца.

Авечкі спусціліся ў латочыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fleece1 [fli:s] n. во́ўна, руно́, шэрсць (авечкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́месный с.-х. мяша́ны;

по́месные о́вцы мяша́ныя аве́чкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руно́, -а́, н. (спец.).

Шэрсць авечкі.

Тонкае р.

Залатое р. (перан.: пра багацце; кніжн. [паводле старажытнага міфа пра герояў, якія ажыццявілі падарожжа ў Калхіду ў пошуках залатога руна чароўнага барана]).

|| прым. ру́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bleat1 [bli:t]n. бляя́нне (авечкі, казы); мы́канне (цяляці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пазво́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак.

Звесціся, перастаць існаваць — пра ўсіх, многіх.

Пазводзіліся ў нас танкарунныя авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

курдзю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тлушчавае адкладанне каля хваста ў некаторых парод авечак.

|| прым. курдзю́чны, -ая, -ае.

Курдзючныя авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)