о́вод авадзе́нь, -дня́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gadfly [ˈgædflaɪ] n. авадзе́нь; сляпе́нь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пау́т обл. авадзе́нь, -дня́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здрок, ‑а, м.

Абл. Авадзень. — Які ж укусіў цябе здрок? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gadbee

[ˈgædbi:]

n.

авадзе́нь -ня́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Во́вудзень ’авадзень’ (Шатал.). Гл. авадзень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вадзе́нь ’авадзень’ (Грыг., Яўс.). Гл. авадзень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

botfly

[ˈbɑ:tflaɪ]

n., pl. -flies

авадзе́нь -дня́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

warble fly

гіз -а, авадзе́нь -ня́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дубі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш. да дубіна (у 1 знач.). Высек ён дубінку, І як толькі сядзе авадзень на каня, дурань трах яго дубінкаю! Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)