абшываць - Пошук

абшы́ць гл. абшываць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак.

Абшываць шалёўкай (у 2 і 4 знач.).

Ш. хату.

Ш. вокны.

|| наз. шалёўка, -і, ДМ -ўцы і шалява́нне, -я, н.

|| прым. шалёвачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обта́чивать^I несов., сапожн. абшыва́ць; см. обтача́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсаю́жваць

‘абшываць што-небудзь саюзкамі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перашалё́ўваць

‘абшываць шалёўкай усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсаю́жваць

‘абшываць саюзкамі (скуранымі нашыўкамі) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́ршыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак., што.

Закладваць у шво ірху. // Аблямоўваць, абшываць край чаго‑н. ірхай. Іршыць кажух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшыва́цца несов., страд. обшива́ться; кры́ться; отора́чиваться, окаймля́ться; опуша́ться; обта́чиваться; см. абшыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ірхава́ць

‘закладваць у шво ірху; аблямоўваць, абшываць край чаго-небудзь ірхой’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

veneer² [vəˈnɪə] v.

1. (with/in) абшыва́ць фане́раю; абліцо́ўваць

2. маскірава́ць, надава́ць вы́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verbum