сельская абшчына

т. 14, с. 312

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мінская абшчына сясцёр міласэрнасці Чырвонага Крыжа

т. 10, с. 419

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бра́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Садружнасць, брацкі саюз.

Б. народаў.

2. Рэлігійная абшчына, саюз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фала́нга

‘вайсковы строй; абшчына’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фала́нга фала́нгі
Р. фала́нгі фала́нг
фала́нгаў
Д. фала́нзе фала́нгам
В. фала́нгу фала́нгі
Т. фала́нгай
фала́нгаю		 фала́нгамі
М. фала́нзе фала́нгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

commune [ˈkɒmju:n] n.

1. каму́на

2. абшчы́на; супо́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

клан, ‑а, м.

Радавая абшчына, род (першапачаткова ў кельцкіх народаў).

[Кельц. clann.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

духабо́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да духабораў. Духаборская абшчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхо́д², -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Абшчына вернікаў, якая належыць да адной царквы (у 2 знач.).

Ён не тутэйшага прыхода.

|| прым. прыхо́дскі, -ая, -ае.

Прыходская школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іншаве́рны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які прытрымліваецца іншага веравызнання. Іншаверная абшчына. Іншавернае насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ква́керскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да квакера, квакераў, належыць ім. Квакерская абшчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)