абця́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абцяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабціна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абцяць усё, многае. Паабцінаць цяўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)