ábbröckeln

vi (s) крышы́цца; абсыпа́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обса́ливаться​II несов., страд. салі́цца; абсыпа́цца со́ллю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

osypać się

зак. абсыпацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

osypywać się

незак. абсыпацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абсыпа́нне ср. обсы́пка ж., обсыпа́ние, осыпа́ние; обва́ливание, обка́тывание; см. абсыпа́ць 1, абсыпа́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвалі́цца, ‑валюся, ‑валішся, ‑валіцца; зак.

Абрынуцца, разбурыцца, паваліцца. Столь абвалілася. □ Толькі жанчыны прайшлі, як абвалілася сцяна і загарадзіла вузкі завулак. Гурскі. // Адарвацца, абсыпацца. Са сцен абваліўся тынк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umączyć się

зак. абсыпацца мукою

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

осыпа́ться несов.

1. (покрываться сыпучим веществом) абсыпа́цца;

2. (густо усеиваться) усыпа́цца;

3. (обваливаться) асыпа́цца; см. осы́паться​I;

4. страд. абсыпа́цца; усыпа́цца; асыпа́цца; см. осыпа́ть​II 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обва́ливаться​II (к обва́ливать​II) несов., страд. ука́чвацца (у што), абле́плівацца (чым), абсыпа́цца (чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Абдзерціся, адваліцца (пра верхні слой чаго‑н. — кару, скуру, фарбу і інш.). Аблупілася фарба — не падымаліся рукі, каб паднавіць яе. Шахавец. Валасы ў дзяўчыны выцвілі, твар загарэў, аж чорны стаў, а нос аблупіўся. Васілёнак. // Адпасці кавалкамі, абсыпацца (пра тынк і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)