абсу́рд

(фр. absurde, ад лац. absurdus = недарэчны)

недарэчнасць, бязглуздзіца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

абы-што́, абы-чаго́.

1. займ. няпэўны. Што-н., што папала.

2. у знач. наз. Глупства, абсурд, непатрэбшчына (разм.).

Пакінь гаварыць а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

absurd, ~u

м. абсурд, бязглуздзіца; недарэчнасць;

oczywisty absurd — відавочны абсурд;

mówić ~y — казаць недарэчнасці;

doprowadzić do ~u — давесці да абсурду;

absurd! — гэта немагчыма!; глупства!; абсурд!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бессмы́слица разг. бяссэ́нсіца, -цы ж.; (абсурд) недарэ́чнасць, -ці ж.; (глупость) бязглу́здзіца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абы-што́, абы-чаго.

1. займ. няпэўны. Што‑н., што папала.

2. у знач. наз. Разм. неадабр. Непатрэбшчына, абсурд, глупства. — Пакінь гаварыць абы-што! — Пятро заўсёды быў спакойны і разважлівы. Новікаў. [Антон:] — Можа я пагаварыў табе абы-чаго? Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязглуздзіца, недарэчнасць, абсурд; несусвеціца (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

nonsense [ˈnɒnsəns] n.

1. глу́пства, лухта́, бязглу́здзіца, бяссэ́нсіца;

talk nonsense гавары́ць абы-што́, вярзці́ глу́пства, пле́сці лухту́

2. абсу́рд, абсу́рднасць;

no nonsense! даво́лі!/до́сыць глу́пства!

3. глу́пства, дзіва́цтва; недарэ́чныя ўчы́нкі;

Children, stop that nonsense! Дзеці, хопіць ужо дурэць!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

absurdity

[əbˈsɜ:rdəti]

n., pl. -ties

1) недарэ́чнасьць f.; абсу́рдm., бязглу́зьдзіца; лухта́ f.

Your explanation is an absurdity — Тваё тлумачэ́ньне зусі́м недарэ́чнае

2) дурно́та; неразу́мнасьць, бязглу́здасьць, абсу́рднасьць f.

the absurdity of superstition — неразу́мнасьць забабо́наў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абы-што́

1. займ (што) twas, rgendtwas;

2. разм (абсурд, глупства) Únsinn m -(е)s, Blödsinn m -(e)s, dmmes Zeug;

не кажы́ абы-што́ red doch kinen Únsinn [kein Blech (разм)]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АБСУ́РДУ ДРА́МА,

плынь зах.-еўрап. авангардысцкай драматургіі і тэатра 1950—60-х г., дзе паняцце «абсурд» з’яўляецца асн. атрыбутам рэчаіснасці, якая ў выніку агульнага крызісу ідэалогіі постіндустрыяльнага грамадства часам траціць унутр. сэнс і становіцца ірацыянальнай. Тэрмін «абсурду драма» ўзнік пасля парыжскіх прэм’ер п’ес Э.Іанеска «Лысая спявачка» (1950) і С.Бекета «У чаканні Гадо» (1952). У іх выявіліся асн. рысы абсурду драмы: гратэскна-камічная дэманстрацыя бессэнсоўнасці формаў (у т. л. моўных), у якіх праходзіць паўсядзённае жыццё «сярэдняга» чалавека, а таксама метафарычная перадача яго шокавага стану, калі ён разумее, што вырвацца з гэтых жорсткіх ціскоў немагчыма.

т. 1, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)