абсталява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсталява́нне
Р. абсталява́ння
Д. абсталява́нню
В. абсталява́нне
Т. абсталява́ннем
М. абсталява́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электраманта́ж, -у, м.

Мантаж электрычнага абсталявання, электрычных прыбораў, прыстасаванняў.

|| прым. электраманта́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obsolescence [ˌɒbsəˈlesns] n. fml старэ́нне, знос (абсталявання);

planned/built-in obsoles cence запланава́ны мара́льны знос (абсталявання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хай-фа́й-абсталява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хай-фа́й-абсталява́нне
Р. хай-фа́й-абсталява́ння
Д. хай-фа́й-абсталява́нню
В. хай-фа́й-абсталява́нне
Т. хай-фа́й-абсталява́ннем
М. хай-фа́й-абсталява́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электро́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Навука аб узаемадзеянні электронаў з электрамагнітнымі палямі і аб метадах стварэння электрычных прыбораў і абсталявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бортмеха́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Член лётнага экіпажа (самалёта, верталёта і пад.), які адказвае за стан і работу матораў, абсталявання, прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перенастро́йка перанастро́йка, -кі ж.;

перенастро́йка обору́дования перанастро́йка абсталява́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казіно́, нескл., н.

Ігральная ўстанова, у якой з выкарыстаннем рулеткі, карт і іншага ігральнага абсталявання ажыццяўляецца правядзенне азартных гульняў з абвешчаным грашовым выйгрышам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Зборшчык і ўстаноўшчык машын, абсталявання.

М.-турбіншчык.

2. Спецыяліст па электраабсталяванні, электраправодцы; электраманцёр.

|| прым. манцёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электратэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па электратэхніцы.

2. Рабочы, які займаецца ўстаноўкай, зборкай, рамонтам і пад. электрычнага абсталявання і электрычных прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)