очерте́ть сов., прост. абры́даць, абры́днуць, апры́краць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опроти́веть сов. надаку́чыць; абры́днуць, абры́даць, апры́краць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спраку́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.

Разм.

1. Насваволіць, нагарэзнічаць, надзівачыць.

2. каму. Надакучыць, абрыдаць. [Фрося:] — Чужыя мы з табой, Мацей. Хочаш, гневайся, хочаш — не, спракудзіў мне ты... Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наску́чить сов.

1. надаку́чыць; абры́даць;

2. (соскучиться) уст. зну́дзіцца (ад чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прие́сться сов., разг.

1. прые́сціся;

2. перен. прые́сціся, надаку́чыць, абры́даць, абры́днуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надое́сть сов. абры́дзець, абры́даць, надаку́чыць;

смерте́льно надое́сть да сме́рці абры́дзець (абры́даць, надаку́чыць);

◊

надое́сть как го́рькая ре́дька; надое́сть ху́же (пу́ще) го́рькой ре́дьки надаку́чыць (абры́дзець) як го́ркая рэ́дзька.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осатане́ть сов., разг.

1. (разъяриться) ашале́ць, раз’ю́шыцца, разлю́тавацца;

2. (опротиветь) абры́днуць, абры́даць, апры́краць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ла́заць ’лазіць, узбірацца ці апускацца ўніз’, ’хадзіць па чым-небудзь’, ’сноўдацца’ (шальч., воран., іўеў., Сл. паўн.-зах.), рус. арханг. лазать ’лезці’, сіб. ’упадаць, заляцацца’, размоўнае лазать ’лазіць’, укр. бук. лазаты ’лазіць’, ’абрыдаць частым наведваннем’, харв. суч. lazati — шматразовы дзеяслоў, утвораны ад !!!агъ > лаз (гл.) пры дапамозе суф. ‑аіі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

осточерте́ть сов. абры́дзець, разг. абрыда́ць, разг. абры́днуць;

э́то мне осточерте́ло разг. гэ́та мне абры́дзела (абры́дала, абры́дла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пресы́тить сов., уст.

1. (пищей) перакармі́ць; (обкормить) абкармі́ць;

2. (перенасытить) спец. перанасы́ціць;

3. (кого) перен. збры́даць (каму), абры́даць (каму), надаку́чыць (каму); (насладиться) (да адва́лу) паце́шыцца (чым); (удовлетвориться) (да адва́лу) здаво́ліцца (чым);

ско́ро все развлече́ния его́ пресы́тили ху́тка ўсе заба́вы яму́ збры́далі (надаку́чылі), ху́тка ўсі́мі заба́вамі ён наце́шыўся (здаво́ліўся) да адва́лу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)