обрыва́ть​I несов. (к оборва́ть)

1. абрыва́ць;

обрыва́ть я́блоки с я́блони абрыва́ць я́блыкі з я́блыні;

2. (отрывать) адрыва́ць;

3. перен. (прекращать действие) абрыва́ць; (останавливать) спыня́ць;

4. перен. (заставлять замолчать) разг. абрыва́ць (каго);

◊

обрыва́ть телефо́н абрыва́ць тэлефо́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абрываць — абарваць ​1 (у 1, 2 знач.) і абрывацца — абарвацца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашиба́ть несов., прост.

1. (ударять) удара́ць; (до смерти) забіва́ць;

2. (добывать, приобретать) зарабля́ць, абрыва́ць;

◊

зашиба́ть копе́йку абрыва́ць капе́йку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obrywać

незак. абрываць, зрываць;

obrywać płatki kwiatów — абрываць пялёсткі кветак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абрыва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абарвацца.

2. Заканчвацца абрывам, пераходзіць у абрыў. Бераг проста абрываўся ўніз. Чорны. З іншых трох бакоў скала строма абрываецца ў возера. Шамякін.

3. Зал. да абрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одёргивать несов.

1. (оправлять) абця́гваць;

2. перен. (обрывать резким замечанием) разг. абрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ábpflücken

vt рваць, абрыва́ць (кветкі, плады і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обдёргивать несов., разг.

1. (обрывать) абрыва́ць, абшмо́ргваць;

2. (обравнивать) абскуба́ць, абця́гваць; см. обдёргать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Асмо́ржыны ’адыходы пры апрацоўцы льну мяліцай’ (Сцяшк.). Прэфіксальна-суфіксальнае ўтварэнне ад сморгаць ’абрываць лісты, галоўкі з ільну’ (Бяльк., Сцяшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zerpflücken

vt

1) абрыва́ць (пялёсткі); парва́ць, растрапа́ць

2) разбіра́ць (крытычна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)