ко́мінгс

(англ. coamings)

дашчанае або металічнае абрамленне люкаў у палубе судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Umráhmung

f -, -en

1) абрамле́нне, уста́ўка ў ра́мку

2) абрамле́нне (пра валасы і г.д.)

die kulturélle ~ éiner Féier — маста́цкая ча́стка свя́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

surround​1 [səˈraʊnd] n. абрамле́нне, аблямо́ўка; край; кант;

a turf surround of a flower-bed край клу́мбы з дзірвану́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ра́мка ж. (kléiner) Ráhmen m -s, -; Umráhmung f -, -en (аправа, абрамленне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обрамле́ние ср.

1. (действие) аса́джванне, -ння ср., апраўле́нне, -ння ср.; устаўле́нне рам; см. обра́мить;

2. (рамка, окантовка) апра́ва, -вы ж., ра́ма, -мы ж.; абрамле́нне, -ння ср.;

3. (композиционная часть произведения) иск. абрамле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

setting [ˈsetɪŋ] n.

1. апра́ва, абрамле́нне, ра́мка (карціны)

2. навако́лле; ме́сца і час дзе́яння

3. маста́цкае афармле́нне (спектакля); пастано́ўка

4. му́зыка на сло́вы

5. за́хад (сонца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Бардзю́р ’абрамленне, кайма і г. д.’ Рус. бордю́р (з XVIII ст.), укр. бордю́р. Новае запазычанне (напэўна, праз рус. мову) з франц. bordure ’тс’ (а гэта вытворнае ад bord ’край’). Фасмер, 1, 193; Шанскі, 1, Б, 167.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ра́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. Невялікая рама (у 2 знач.).

Партрэт у прыгожай рамцы.

2. Графічнае абрамленне якога-н. тэксту, малюнка.

3. толькі мн., чаго; перан. Межы, у якіх павінна адбывацца, адбываецца што-н.

У рамках канцэртнай праграмы.

4. Прыстасаванне для сотаў у вуллі.

◊

Выйсці за рамкі — перайсці межы чаго-н.

|| прым. ра́мачны, -ая, -ае (у 1, 2 і 4 знач.).

Рамачная антэна.

Р. вулей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парта́л, ‑а, м.

1. Архітэктурна аформлены галоўны ўваход у вялікі будынак. Партал тэатра. □ Парталы [манастыра] паважна разгортваюцца на фоне ружова-яснага неба, і тады нельга не заглядзецца на яго. Колас. // Архітэктурнае абрамленне сцэны, якое аддзяляе яе ад глядзельнай залы.

2. Спец. Рама ў форме літары П, якая з’яўляецца часткай металічнай канструкцыі або машыннай станіны.

[Ад лац. porta — уваход, вароты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрамля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

1. Разм. Устаўляць у раму, рамку. Абрамляць карціну.

2. перан. Акружаць сабой што‑н., размяшчацца вакол чаго‑н., акружаючы як рамкай. Галаву дзяўчыны прыгожа абрамлялі пышныя валасы каштанавага колеру з залацістым адценнем. Васілёнак.

3. Спец. Уводзіць абрамленне ў мастацкі твор. // Служыць абрамленнем у мастацкім творы. Суровыя эпічныя карціны абрамляюць паэмы і прыдаюць стройнасць кампазіцыі. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)