odświeżać

незак. асвяжаць, абнаўляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

freshen [ˈfreʃn] v. свяжэ́ць, халадне́ць; мацне́ць (пра вецер)

freshen up [ˌfreʃnˈʌp] phr. v. асвяжа́ць, абнаўля́ць; падмацо́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ernéuern

vt аднаўля́ць, адраджа́ць, абнаўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

оживля́ть несов.

1. в разн. знач. ажыўля́ць;

2. (делать более ярким) ажыўля́ць, абнаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

retread

1. [,ri:ˈtred]

v.t.

абнаўля́ць, вульканізава́ць шы́ну (у а́ўце, ро́вары)

2. [ˈri:tred]

n.

абно́ўленая шы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Рэнава́цыя ’абнаўленне асноўных фондаў вытворчасці’ (Булыка, СІС). З рус. реновация ’тс’. Ст.-бел. реновация ’абнаўленне завяшчання’ < польск. renowacja ’тс’ < лац. rĕnŏvātio ’абнаўленне; аднаўленне’ < rĕnŏvo ’абнаўляць; аднаўляць’ (Булыка, Лекс. запазыч., 77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

áufmöbeln

vt фам.

1) абнаўля́ць, паднаўля́ць

2) падбадзёрваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пахатрава́ць ’патынкаваць’ (карм., Мат. Гом.). Відаць, генетычна звязана з рус. смал. ха́трасьтя ’лахманы’, чэш. chátrati ’рабіцца непрыдатным, старэць’, chatrný ’слабы, нягеглы’, славац. ’хваравіты, кволы’. Трубачоў (Эт. сл., 8, 22) выводзіць праформу xatra, якая са *skatra, роднаснага з літ. skė́trioti, skėtrióti ’растапырваць рукі’. Семантычна, аднак, карм. пахатрава́ць абазначае процілеглы працэс (’абнаўляць, рабіць лепшым’), як зах.-слав. chátrati, chatrný ’старэць, слабець’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мадэрнізава́ць

(фр. moderniser, ад moderne = навейшы, сучасны)

1) удасканальваць, абнаўляць што-н. у адпаведнасці з навейшымі патрабаваннямі, густамі (напр. м. абсталяванне);

2) надаваць з’явам мінулага рысы сучаснасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

quicken​1 [ˈkwɪkən] v. fml

1. ажыўля́ць, абнаўля́ць; паскара́ць

2. выкліка́ць, абуджа́ць;

quicken smb.’s imagination абудзі́ць чыю́-н. фанта́зію;

quicken smb.’s interest in smth. выкліка́ць у каго́-н. ціка́васць да чаго́-н.;

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)