обмя́ть сов. абмя́ць, абтапта́ць, абці́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абміна́цца

‘да абмяць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абміна́ецца абміна́юцца
Прошлы час
м. абміна́ўся абміна́ліся
ж. абміна́лася
н. абміна́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсе́дзець, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Разм. Седзячы, абмяць. Абседзець крэсла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абляжа́ць, ‑жу, ‑жылі, ‑жыць; зак., што.

Разм. Працяглым ляжаннем абмяць. Абляжаць канапу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак., што.

Утаптаць што-н. вакол чаго-н., абмяць нагамі.

А. зямлю каля слупа.

А. сена на возе.

|| незак. абто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абміна́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмінуць.

абміна́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абміна́ць

‘да абмяць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абміна́ю абміна́ем
2-я ас. абміна́еш абміна́еце
3-я ас. абміна́е абміна́юць
Прошлы час
м. абміна́ў абміна́лі
ж. абміна́ла
н. абміна́ла
Загадны лад
2-я ас. абміна́й абміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

обжа́ть​I сов., спец., разг. (сдавить, со всех сторон) абці́снуць; абмя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́таптаць, ‑тапчу, ‑тапчаш, ‑тапча; зак., што.

1. Пралажыць хадзьбою; пратаптаць. Вытаптаць сцежку.

2. Топчучы, сапсаваць, знішчыць; стаптаць; здратаваць. Вытаптаць пасевы, грады. // Абмяць нагамі, абтаптаць. Вытаптаць снег вакол дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтапта́ць, ‑тапчу, ‑топчаш, ‑топча; зак., што.

Абмяць нагамі, утаптаць што‑н. вакол чаго‑н. Абтаптаць сена на возе. □ Тата дастаў з кішэні брусочак падвастрыць сякеру, а мне загадаў абтаптаць каля сасны снег, каб лепей было падсякаць. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)