біфіля́рны

(ад біфіляр)

які складаецца з дзвюх нітак або дратоў;

б-ая абмотка — абмотка электраапаратаў або прыбораў складзеным у дзве столкі правадніком.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ста́тар, ‑а, м.

Спец. Нерухомая частка электрычнай машыны (генератара, рухавіка і пад.). На статары — нерухомай аснове генератара — у такіх жа пазах таксама размешчана абмотка. Рунец.

[Англ. stator ад лац. sto — стаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nawijanie

н.

1. абмотка, абмотванне;

2. навіванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wícklung, Wíckelung

f -, -en эл. абмо́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úmwicklung, Úmwickelung

f -, -en абмо́тка, абго́ртванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wíckelgamasche

f -, -n

1) абмо́тка (на назе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

я́корный мор., техн. я́карны;

я́корная обмо́тка эл. я́карная абмо́тка;

я́корная цепь я́карны ланцу́г.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́ршасны в разн. знач. перви́чный;

~ная абмо́тка трансфарма́тара — эл. перви́чная обмо́тка трансформа́тора;

~ныя спірты́ — хим. перви́чные спирты́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wíndung

f -, -en

1) зві́ліна

2) тэх. віто́к, абмо́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обви́вка ж.

1. абвіва́нне, -ння ср.;

2. абвіва́нне, -ння ср., абхо́пліванне, -ння ср.; см. обвива́ть;

3. спец. абмо́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)