абме́цены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмята́ць гл абмесці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паабмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абмесці ўсё, многае. Паабмятаць снег з ног. Паабмятаць ганкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obmieść

зак. абмесці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

omieść

ж. абмесці;

omieść co spojrzeniem — акінуць што позіркам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)