аблёт, ‑у, М ‑лёце, м.

Дзеянне паводле дзеясл. аблётваць — аблётаць і аблятаць — абляцець (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблята́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Тое, што і аблётаць.

аблята́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абляцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

облета́ть​I сов.

1. (летая, побывать всюду, во многих местах) аблята́ць, аблётаць, абляце́ць;

облета́ть всю страну́ аблята́ць (аблётаць, абляце́ць) усю́ краі́ну;

2. спец. аблята́ць;

облета́ть самолёт аблята́ць самалёт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

излета́ть​II сов., разг.

1. (побывать, летая) аблётаць, аблята́ць;

2. (израсходовать при летании) вы́летаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облете́ть сов., в разн. знач. абляце́ць; (летая, побывать всюду, во многих местах — ещё) аблята́ць, аблётаць; (осыпаться — ещё) апа́сці, мног. паапада́ць;

облете́ть вокру́г Ми́нска абляце́ць вако́л Мі́нска;

слух облете́л весь го́род чу́тка абляце́ла ўвесь го́рад;

ли́стья облете́ли лі́сце абляце́ла (апа́ла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абляце́ць

1. гл. аблётаць, аблятаць 1, 2.;

2. (апасці, абсыпацца – пра лісце і г. д.) ábfallen* vi (s), herábfallen* vi (s);

3. (хутка распаўсюдзіцца) durchflíegen* vt, durchláufen* vt; von Mund zu Mund géhen*; sich wie ein Láuffeuer áusbreiten;

абляце́ць прэ́су durch die Présse gehen*; durch alle Zéitungen gehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)