обдерни́ть сов., спец. абдзернава́ць, аблажы́ць (абкла́сці) дзёрнам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апа́лубіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што (спец.).

Абабіць, абкласці чым-н. знадворку якое-н. збудаванне.

|| наз. апа́лубка, -і, ДМ -бцы, ж.

|| прым. апа́лубачны, -ая, -ае.

Апалубачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдзернава́ць, ‑дзярную, ‑дзярнуеш, ‑дзярнуе; зак., што.

Абкласці дзёрнам. Абдзернаваць абочыны дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкладаць — абкласці (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкладваць — абкласці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкласці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблажы́ць гл. абкладаць, абкласці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абкла́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. абкладаць — абкласці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Абкласці цэглай, каменнем што-н., замацоўваючы цэментам, глінай і пад.

А. касцёл.

|| незак. абмуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмуро́ўванне, -я, н. і абмуро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obłożyć

зак. аблажыць, абкласці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)