абгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абгрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

огры́зть сов., разг. абгры́зці, мног. паабгрыза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгры́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абгрызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтачы́ць², 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Абгрызці, аб’есці з усіх бакоў (пра чарвей, насякомых).

Чарвякі абтачылі ўсю кару.

|| незак. абто́чваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абгрызці што‑н. з усіх бакоў; абгрызці ўсё, многае. Паабгрызаць косткі. □ Дома ў нас панадзіўся [козлік] у каморку, па крупы.. А то хлеб знойдзе, усе боханы паабгрызае. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ку́саны і -куса́ны; зак., каго-што.

Кусаючы, аб’есці, абгрызці.

А. яблык з усіх бакоў.

А. пазногці.

|| незак. абку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абку́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obgryźć

зак. абгрызці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ogryźć

зак. абгрызці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ánfressen

* vt аб’е́сці, абгры́зці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абкуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Кусаючы, аб’есці, абгрызці з усіх бакоў. Абкусаць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)