confute

[kənˈfju:t]

v.t.

запярэ́чваць, абвярга́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

refute [rɪˈfju:t] v. fml абвярга́ць, дака́зваць няслу́шнасць, беспадста́ўнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rebut

[rɪˈbʌt]

v.t.

аспрэ́чваць, адкіда́ць, абвярга́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dementíeren

vt абвярга́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

contradict [ˌkɒntrəˈdɪkt] v.

1. супярэ́чыць; пярэ́чыць

2. адмаўля́ць; абвярга́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disprove [ˌdɪsˈpru:v] v. абвярга́ць (тэорыю, факты і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dementować

незак. юр. [афіцыйна] абвяргаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абвяржэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвяргаць — абвергнуць.

2. Паведамленне, артыкул і пад., у якім што‑н. абвяргаецца. У дадатак абавязалі Стукава надрукаваць абвяржэнне. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

widerlégen

vt абвярга́ць, аспрэ́чваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

negate [nɪˈgeɪt] v. fml

1. зво́дзіць на нішто́, рабі́ць нядзе́йсным

2. адмаўля́ць, абвярга́ць (напр., існаванне чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)