bebrühen

vt абва́рваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бланшы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе.

Спец.

1. Абварваць ці апрацоўваць параю перад кансерваваннем.

2. Знімаць з ніжняга боку скуры рэшткі падскурнай клятчаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ашпа́рыць ’апарыць, абварыць парай ці варам’ (Яруш., Касп., Шат., Бяльк.), укр. ошпарити, рус. ошпарить. Да шпарыць ’абварваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

blanchieren

[blaŋ'ʃi:-]

vt абва́рваць, бланшырава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

brühen

vt вары́ць, абва́рваць, апа́рваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обва́ривать несов.

1. (обдавать кипятком) абва́рваць;

2. (заливать кипятком) запа́рваць;

3. (обжигать, ошпаривать) апа́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verbrühen

1.

vt абва́рваць, апа́рваць

2.

(sich) абва́рвацца, апа́рвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шпа́рить несов.

1. разг. апа́рваць; абва́рваць;

2. перен., прост. шпа́рыць;

шпа́рить напрями́к шпа́рыць напрасця́к (нацянькі́);

шпа́рить по-францу́зски шпа́рыць па-францу́зску;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бланшы́раваць

(фр. blanchir = мыць, бяліць, абліваць кіпенем)

1) абварваць ці апрацоўваць параю садавіну, гародніну і іншыя прадукты перад кансерваваннем;

2) знімаць з ніжняга боку скуры рэшткі падскурнай клятчаткі (у дубільнай справе).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

scald

I [skɔld]

1.

v.t.

1) апа́рваць

2) абва́рваць, абліва́ць гара́чай вадо́ю

3) па́рыць

to scald milk — спа́рыць малако́

4) апяка́ць

The tears that scald the cheek — Сьлёзы, што апяка́юць шчаку́

2.

n.

апёк -у m., апа́раньне n.

II [skɔld]

гл. skald

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)