обты́кать сов., разг. абаткну́ць, мног. паабтыка́ць;

обтыка́ть несов., разг. абтыка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уты́кать сов., разг. уты́каць; (запихивая, заполнить) абты́каць, мног. паабтыка́ць, абаткну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абаткну́ты

1. обты́канный;

2. законопа́ченный, оконопа́ченный, уты́канный;

1, 2 см. абаткну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запаклява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Забіць, абаткнуць шчыліны пакуллем. Бацька загадаў сыну схадзіць да суседзяў і папрасіць лодку. — Агледзь яе і запаклюй, калі дзе трэба. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Натыкаць вакол чаго‑н. Абтыкаць градку палачкамі.

2. Утыкаць чым‑н. якую‑н. паверхню. Абтыкаць падушачку іголкамі.

3. Заканапаціць, абканапаціць што‑н. Абтыкаць сцяну пакуллем.

абтыка́ць ​1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абты́каць.

абтыка́ць ​2, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uszczelnić

зак.

1. заканапаціць; абаткнуць; заткнуць

2. зрабіць воданепранікальным;

3. перан.зрабіць больш жорсткім; ускладніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)