безабаро́нны, -ая, -ае.

Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе.

Б. чалавек.

|| наз. безабаро́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отстоя́ть​III сов. (защитить) абарані́ць, адстая́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заступі́цца, -уплю́ся, -у́пішся, -у́піцца; зак., за каго-што.

Абараніць каго-н.

З. за пакрыўджанага.

|| незак. заступа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абараня́ць гл. абараніць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

безабаро́ннасць, ‑і, ж.

Няздольнасць абараніць сябе, пастаяць за сябе; адсутнасць сродкаў самаабароны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убарані́цца, -раню́ся, -ро́нішся, -ро́ніцца; зак. (разм.).

Абараніць сябе ад нападу, замаху, варожых дзеянняў; засцерагчы сябе ад небяспекі, шкоды і пад.

У. ад ворага.

У. ад бяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wybronić

зак. абараніць; выручыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фланкі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак. (спец.).

1. Быць на флангу, абараніць (абараняць), прыкрываючы з флангаў.

2. Абстраляць (абстрэльваць) з флангаў прадольным агнём.

|| наз. фланкі́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убарані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; -ро́нены; зак., каго-што (разм.).

Абараніць ад нападу, замаху, варожых дзеянняў; засцерагчы ад небяспекі, шкоды і пад.

У. родную зямлю ад ворага.

Не ўбаранілі дзіця ад прастуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obronić

зак. абараніць, адстаяць;

obronić przed kim/czym — абараніць ад каго/чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)