бара́нка ж.

1. (булочное изделие) абара́нак, -нка м.;

2. (рулевое колесо) прост. абара́нак, -нка м.; руль, -ля́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bagel

[ˈbeɪgəl]

n.

абара́нак -ка m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obarzanek

м. абаранак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obwarzanek

м. абаранак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Бара́нак. Гл. абара́нак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ба́ля ’абаранак’. Гл. ба́лё.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ре́па рэ́па, -пы ж.;

◊

про́ще па́реной ре́пы погов. як абара́нак з’е́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Lénkrad

n -(e)s, -räder руляво́е ко́ла, абара́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bajgiel

м. абл. байгель, яўрэйскі абаранак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Бу́блік ’маленькі абаранак, абаранак’ (Бяльк., Нас., Сцяшк. МГ, Гарэц., Інстр. I). Рус. бу́блик, укр. бу́блик. Да слав. асновы *bǫbъl‑, што ў серб.-харв. бубу̀љица ’пузыр’, чэш. boubel ’бурбалка’, польск. bąbel і г. д. Гл. Фасмер, 1, 226. Сюды адносіцца і бу́бліца ’буйная плотка’ (Крыв.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)