абаграва́нне, ‑я, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абаграваць — абагрэць і абагравацца — абагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаграва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абагрэцца.

2. Зал. да абаграваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ánwärmen

vt падаграва́ць; абаграва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абагрэ́ў, ‑грэву, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абаграваць — абагрэць і стан паводле знач. дзеясл. абагравацца — абагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ogrzewać

незак.

1. абаграваць, саграваць;

2. ацяпляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абаграва́цца несов.

1. обогрева́ться; см. абагрэ́цца;

2. страд. обогрева́ться; ота́пливаться, отопля́ться; см. абаграва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяплі́ць, цяплю, цепліш, цепліць; незак., каго-што.

Абаграваць якое‑н. памяшканне, палячы ў печы або раскладаючы агонь. У пятніцу пасля абеду аканом загадаў цяпліць лазню для мужчын. Чарнышэвіч. // перан. Рабіць мякчэйшым, ласкавым; саграваць (душу, сэрца). Вятрыска па вокнах снегам Хвастаў, замятаў шашу. А тут было ўтульна ад смеху — Таго, што так цепліць душу! Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жвінда ’чалавек, які бурчыць і ные’ (навагр., Нар. сл., 9), жвіндыць ’абаграваць’ (усх.-маг., Бяльк.), жві́ндзіць ’бедаваць’ (карэліц., Марц.). Укр. жви́ндіти ’бубнець’, жміндати ’скупіцца’ (Жэлях.). Параўн. жміндзіць ’бубнець; есці’, жмінда ’скупы’, жвянькаць ’надакучаць размовамі’. Форма і семантыка слова — вынік узаемадзеяння формы і семантыкі шэрагу каранёў, у тым ліку žьv‑ (жаваць, жвякаць, жвяліць), gov‑ (гаварыць) з чаргаваннем галоснага, žьm‑ (жмінда, жаць 2), якое стала магчымым у сувязі з эмацыянальна-экспрэсіўнымі адценнямі ў значэнні. Параўн. Лаўчутэ, Сл. балт., 109.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

warm​3 [wɔ:m] v. грэць; грэ́цца; награва́ць; абаграва́ць;

warm one’s heart саграва́ць ду́шу;

warm to/towards smb. спачува́ць каму́-н.; адчува́ць сімпа́тыю да каго́-н.

warm up [ˌwɔ:mˈʌp] phr. v.

1. падаграва́ць; саграва́ць; саграва́цца

2. ажыўля́цца (пра размову)

3. рабі́ць размі́нку

♦

look/feel like death warmed up BrE infml быць хво́рым або́ змо́раным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палі́ць¹, палю́, па́ліш, па́ліць; па́лены; незак.

1. каго-што. Знішчаць агнём.

П. паперу.

2. што. Прымушаць гарэць (для асвятлення, ацяплення).

П. дровы.

3. што. Запальваць (крыніцу асвятлення; разм.).

П. святло.

4. у чым і што. Распальваць і падтрымліваць агонь у печы; абаграваць памяшканне, раскладваючы агонь у печы, пліце і пад.

П. у печы або печ.

П. лазню.

5. што. Апрацоўваць агнём, жарам, абпальваць (разм.).

П. цэглу.

6. каго-што. Дзеяннем чаго-н. гарачага, едкага ці халоднага выклікаць апёк, адчуванне апёку.

Сонца паліла нясцерпна.

Мароз паліць твар.

7. перан., каго-што. Трывожыць, мучыць.

Смутак паліць душу.

|| зак. спалі́ць, -палю́, -па́ліш, -па́ліць; -па́лены (да 1 і 2 знач.); наз. спале́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).

|| наз. пале́нне, -я, н. (да 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)