rozpusta

ж. распуста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

блуд, ‑у, М ‑дзе, м.

Разм. Распуста. Сказаў бы хто Раісе, што Дзяніса павяло ў блуд, мала таго, што не паверыла б, слухаць не захацела б. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэ́спуст ’распуснік, хуліган, свавольнік’ (ЖНС, Сцяшк. Сл.). Гл. распуста.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rozwiązłość

ж. распуста, распуснасць, разбэшчанасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непотре́бство ср., уст. непрысто́йнасць, -ці ж.; распу́ста, -ты ж., разбэ́шчанасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Люксовы ’дабраякасны’ (гродз., Сцяшк. Сл.) — са скарочанага польск. luksusowy ’раскошны’ < лац. luxus ’свавольства, распуста’, ’марнатраўства’, ’раскоша’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

turpitude

[ˈtɜ:rpətu:d]

n.

1) ні́засьць, по́дласьць f.

2) распу́ста f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bawdry

[ˈbɔdri]

n.

1) непрысто́йнасьць, бессаро́мнасьць f.

2) распу́ста, разбэ́шчанасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

безнра́вственность

1. амара́льнасць, -ці ж.;

2. разбэ́шчанасць, -ці ж.; распу́ста, -ты ж.; см. безнра́вственный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

sprośność

ж.

1. непрыстойнасць;

2. разбэшчанасць; распуста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)