Verbum

карабі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Тое, што і карабін ​¹. [Дзед] размахваў карабінкай, якою падарыў яго Сёмка-матрос. Лынькоў.

кісе́т, ‑а, М ‑сеце, м.

Тое, што і капшук. Сядзім з дзедам Лявонам на маіх калёсах, курым з яго кісета пахучую махорку. Каваль.

[Ад перс. kisä — кашалёк.]

кура́тар, ‑а, м.

1. Кіраўнік, апякун. Куратар студэнцкай групы.

2. Студэнт-медык, замацаваны за хворым у клініцы для назірання за станам яго здароўя.

[Ад лац. curator — апякун.]

манама́нія, ‑і, ж.

Памяшанне на якой‑н. адной ідэі як адзін з відаў псіхічнага захворвання. // Вялікае захапленне чым‑н. Музыка стала яго манаманіяй.

[Ад грэч. mónos — адзін і mania — вар’яцтва.]

медзведзява́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Падобны чым‑н. на мядзведзя; непаваротлівы. Іван наогул не танцуе, нязграбнага, медзведзяватага, яго нават нельга ўявіць у танцы. Марціновіч.

міжрадко́ўе, ‑я, н.

Тое, што і міжраддзе. [Важаты:] — Пустазелле [на бураках] вельмі лютуе. З міжрадкоўяў, праўда, яго культыватарам вырываюць, а на градках так і буяе. Беразняк.

мяккаце́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць мяккацелага (у 2 знач.). Кашалёў заканчваў прамову крытыкай у адрас Янукевіча, абвінавачваючы яго ў мяккацеласці і залішнім лібералізме. Хадкевіч.

навадні́ць, ‑вадню, ‑вадніш, ‑вадніць; зак., што.

Запоўніць вельмі вялікай колькасцю каго‑, чаго‑н. Лагер наваднілі ўзброеныя патрулі, аб’явілі яго на ваенным становішчы. Машара.

наганя́й, ‑ю, м.

Разм. Строгая вымова, праборка. Курсант, панурыўшыся, маўчаў, адчуваючы, як гарыць яго твар. Ён чакаў крыку, лаянкі, адным словам, наганяю. Дамашэвіч.

неруха́васць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць і стан нерухавага. Яго [Арлоўскага] неспакойная душа ніяк не магла пагадзіцца нават з самай малою нерухавасцю, абыякавасцю, бяздзейнасцю. Паслядовіч.