акты́ўнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Быць заўсёды актыўным, дзейным; арганізоўваць, задаваць тон у чым‑н., дзейнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзінабо́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Змагацца адзін на адзін з кім‑, чым‑н. або аднаму з некалькімі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвалачы́ся, ‑лакуся, ‑лачэшся, ‑лачацца; пр. абвалокся, ‑лаклася, ‑лаклося; зак.

Ахутацца, накрыцца, зацягнуцца чым‑н. Даліна абвалаклася туманам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́шацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Увешаць сябе чым‑н.; навешаць на сябе многа чаго‑н. Абвешацца гранатамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кажуры́на, ‑ы, ж.

Разм.

1. Кусок аўчыны.

2. Тоўстая скурка на чым‑н. (яблыку, бульбе і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэляты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які знаходзіцца ў карэляцыі з чым‑н.; суадносны. Карэлятыўныя паняцці. Карэлятыўныя пары слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́тавацца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; незак., над кім-чым.

Шкадаваць, берагчы каго‑, што‑н. Лёс над ім літаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насо́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Засоўваючы ўнутр чаго‑н., напоўніць чым‑н. Насоваць поўны чамадан рэчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недавы́ручыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Выручыць менш, чым меркавалася; недаатрымаць (пра грошы). Недавыручыць планавую суму грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нумарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Значыць лічбамі, ставіць на чым‑н. нумары ў паслядоўным парадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)