Verbum

дэспаты́зм

(ад дэспат)

1) тое, што дэспатыя 1;

2) перан. самавольства ў адносінах да акружаючых; самадурства, тыранства.

іло́ты

(гр. heilotai)

1) земляробы ў Стараж. Спарце, якія знаходзіліся ў становішчы рабоў;

2) перан. бяспраўныя людзі.

каніба́л

(фр. cannibale < ісп. canibal, ад karibal = караіб)

1) людаед-дзікун;

2) перан. надта люты, жорсткі чалавек.

кві́слінг

(нарв. W. Quisling = прозвішча лідэра фашысцкай партыі ў Нарвегіі ў 1933—1945 гг.)

перан. здраднік радзімы.

ко́мік

(гр. komikos)

1) акцёр, які іграе камічныя ролі;

2) перан. той, хто ўмее смяшыць, весяліць іншых.

крах

(ням. Krach)

1) банкруцтва, разарэнне (напр. біржавы к.);

2) перан. поўны правал, няўдача (напр. к. імперыі).