Verbum

кампе́ндыум, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Сціслы выклад асноўных палажэнняў якой-н. навукі, даследавання і пад.

кампенсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Аплаціць (аплачваць), пакрыць (пакрываць) выдаткі, страты, чужую працу і інш.

К. страты.

К. згублены час.

2. Ураўнаважыць (ураўнаважваць), замяніць (замяняць) чым-н.

кампенса́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Аплата, узнагарода за якую-н. работу; пакрыццё выдаткаў.

Грашовая к.

2. Ураўнаважанне, выраўноўванне ў арганізме парушаных функцый (спец.).

К. пароку сэрца.

|| прым. кампенсацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.) і кампенсато́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Кампенсацыйныя выплаты.

Кампенсаторныя здольнасці арганізма.

кампетэ́нтны, -ая, -ае.

1. Дасведчаны, аўтарытэтны ў якой-н. галіне.

К. спецыяліст.

Кампетэнтная думка.

2. Які мае пэўныя паўнамоцтвы.

Перадаць дакументы ў кампетэнтную арганізацыю.

|| наз. кампетэ́нтнасць, -і, ж.

кампетэ́нцыя, -і, ж.

1. Дасведчанасць у якой-н. справе, у якіх-н. пытаннях.

2. Сукупнасць правоў і абавязкаў той ці іншай установы або адказнай асобы (спец.).

К. праваахоўных органаў.

Гэта ўжо не мая к.

кампілява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Рабіць кампіляцыю.

К. чужыя думкі.

|| зак. скампілява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны.

|| прым. кампіляцы́йны, -ая, -ае.

кампіля́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто займаецца кампіляцыяй.

|| прым. кампіля́тарскі, -ая, -ае.

кампіляты́ўны, -ая, -ае (кніжн.).

Заснаваны на кампіляцыі.

Кампілятыўная работа.

|| наз. кампіляты́ўнасць, -і, ж.

кампіля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Праца, заснаваная на выкарыстанні ўжо вядомых прац і чужых вынікаў без самастойнага даследавання першакрыніц і вывадаў, а таксама сама работа, зробленая такім спосабам.

К. чужых думак.

Літаратурная к.

кампле́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Поўны набор, састаў каго-, чаго-н.

К. мэблі.

К. сурвэтак.

|| прым. кампле́ктны, -ая, -ае.