Verbum

захо́пнік, ‑а, м.

Той, хто імкнецца да гвалтоўнага авалодання чым‑н., хто ажыццяўляе захоп; заваёўнік. Чужаземныя захопнікі.

здра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Драпаючы чым‑н. вострым, зняць, саскрэбці. Здрапаць надпіс. Здрапаць фарбу.

задо́ўгі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Даўгаваты, даўжэйшы, чым трэба. Задоўгая вяроўка. □ Крышку задоўгай чаргой ліхаманкава строчыць аўтамат. Брыль.

зазеляні́цца, ‑зелянюся, ‑зяленішся, ‑зяленіцца; зак.

Разм. Запэцкацца чым‑н. зялёным, у што‑н. зялёнае. Зазеляніўся рукаў сарочкі.

запха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Пхаючы, запоўніць што‑н. чым‑н.; напхаць. Запхаць сумку пакупкамі.

гарэлье́ф, ‑а, м.

Скульптурны твор, у якім фігура выступае над плоскасцю больш чым на палавіну свайго аб’ёму.

[Фр. haut-rélief.]

гафтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Рабіць узор на чым‑н. спецыяльным відам ажурнай вышыўкі. Гафтаваць плацце.

ба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; незак., каго, чым.

Занадта песціць, псаваць празмернай увагай, клопатамі, патураннем. Балаваць дзяцей гасцінцамі.

ветура́ч, ‑а, м.

Ветэрынарны ўрач, ветэрынар. Агледзеўшы свіней, ветурач папрасіў, каб яму паказалі, чым іх кормяць. Дуброўскі.

вы́зубіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Нарабіць выемак, шчарбін на чым‑н.; вышчарбіць. Вызубіць сякеру. Вызубіць нажніцы.