гля́нец

(ням. Glanz)

1) бляск начышчанай, палакіраванай або адпаліраванай паверхні;

2) перан. беззаганны выгляд; знешняя культурнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэкламава́ць

(лац. declamare)

1) выразна чытаць мастацкія творы на памяць;

2) перан. гаварыць узнёсла, з пафасам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ідыёт

(лац. idiota, ад гр. idiotes = невук)

1) чалавек, хворы на ідыятыю;

2) перан. дурань, тупіца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канспіра́цыя

(лац. conspiratio)

1) тайныя метады дзейнасці падпольнай арганізацыі і яе членаў;

2) перан. захоўванне тайны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лібера́льны

(лац. liberalis = свабодны)

1) які мае адносіны да лібералізму;

2) перан. які дапускае лібералізм 3.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ліры́чны

(гр. lyrikos)

1) які мае адносіны да лірыкі, з’яўляецца лірыкай;

2) перан. чуллівы, эмацыянальна ўзвышаны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мусі́раваць

(фр. mousser = пеніцца)

1) узбіваць пену;

2) перан. перавялічваць значэнне чаго-н. (напр. м. асцярогу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

параксі́зм

(гр. paroksysmos = узбуджэнне, раздражненне)

1) моцны прыступ хваробы;

2) перан. вострае перажыванне, прыступ душэўнага ўзбуджэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхапа́т

(ад псіха- + -пат)

1) чалавек, які хварэе на псіхапатыю;

2) перан. узбаламучаны, неўраўнаважаны чалавек; псіх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экле́ктыка

(гр. eklektikos = які выбірае)

1) тое, што і эклектызм;

2) перан. адсутнасць арыгінальнасці і самастойнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)