павыка́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Выкачаць усё, многае або ўсіх, многіх. Павыкачваць бялізну. Павыкачваць грады. Павыкачваць дзяцей у снег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыко́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкаціць адкуль‑н. або куды‑н. усё, многае. Павыкочваць бочкі на вуліцу. Павыкочваць бярвенне з двара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павылуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вылучыць адно за другім усіх, многіх або ўсё, многае. Павылучаць кандыдатаў. Павылучаць словы ў тэксце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павымярза́ць, ‑ае; зак.

Вымерзнуць — пра ўсё, многае. Сады павымярзалі. □ Калі ў саракавым годзе павымярзалі калодзежы, дык уся вёска піла з крыніцы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыцярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выцерабіць што‑н. у многіх месцах; выцерабіць усё, многае. Павыцярэбліваць кусты на сенажаці. Павыцярэбліваць увесь лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павышыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Вышыць усё, многае. Павышываць кашулі.

2. і без дап. Вышываць некаторы час. Павышываць цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выесці што‑н. у многіх месцах, выесці ўсё, многае. Павыядаць начынку з пірагоў. Дым павыядаў вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панахіля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца; зак.

Нахіліцца, нагнуцца — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Рэдкае жыта. [Сцёблы] кволыя, паламаліся, панахіляліся куды каторы. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. чаго. Чысцячы, нарыхтаваць многа чаго‑н. Паначышчаць рыбы.

2. што. Начысціць, вычысціць усё, многае. Паначышчаць гузікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Падкруціць усё, многае. Госці ўсе апрануліся па-святочнаму, пагаліліся, «пападкручвалі вусы», як даўней казалі. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)