пабрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Забрукаваць усё, многае. Пабрукаваць усе вуліцы.

2. і без дап. Брукаваць некаторы час. Пабрукаваць да абеду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыка́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Выказаць, сказаць усё, многае. Павыказваць свае думкі.

2. Разм. Выдаць, удаць усіх, многіх. Павыказваць вінаватых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павынішча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вынішчыць, знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павынішчаць пустазелле. □ Цяпер ваўкоў зменшала: іх павынішчалі паляўнічыя. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і без дап.

Разм. Выцерці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Бэлькі павыпірала. Павыпіраць дзяцей з хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыплыва́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Выплысці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Качкі павыплывалі. Чаўны павыплывалі на сярэдзіну ракі. Аўсы павыплывалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыскраба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выскрабці ўсё, многае, выскрабці што‑н. у многіх месцах. Павыскрабаць кашу з гаршка. Павыскрабаць плямы на сценах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Габлюючы, зрабіць гладкім. Пагабляваць дошку.

2. Выгаблеваць усё, многае.

3. і без дап. Габляваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагі́нуць, ‑гіне; ‑гінем, ‑гінеце, ‑гінуць; зак.

Загінуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Пагінулі сотні, — мільёны прайшлі. Глебка. Вясна прыйдзе, снег пагіне. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., вазе што.

Запхнуць куды‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Пазапіхаць мох у шчыліны. Пазапіхаць палонных у вагоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Заперці, выцерці ўсё, многае. Лазаціраць надпісы. Пазаціраць сляды на падлозе.

2. Сціснуць, заціснуць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)