Verbum

камітэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Калегіяльны выбарны орган, які кіруе якой-н. работай, а таксама ўстанова спецыяльнага прызначэння.

Выканаўчы к.

К. па экалогіі.

|| прым. камітэ́цкі, -ая, -ае.

камі́чны, -ая, -ае.

1. гл. камедыя.

2. Які выклікае смех, забаўны.

К. сюжэт.

К. выгляд.

|| наз. камі́чнасць, -і, ж.

камлі́сты, -ая, -ае.

3 тоўстым камлём.

К. дуб.

|| наз. камлі́стасць, -і, ж.

камло́т, -у, М -ло́це, м. (спец.).

Грубая шарсцяная ці баваўняная тканіна.

|| прым. камло́тавы, -ая, -ае.

камлы́га, -і, ДМ -лы́зе, мн. -і, -лы́г, ж.

Вялікі абломак якой-н. цвёрдай масы.

К. зямлі.

|| прым. камлы́гавы, -ая, -ае.

камлю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Ніжняя частка ствала дрэва; камель.

камлюкава́ты, -ая, -ае.

1. 3 тоўстым, моцным ствалом; камлісты.

К. дуб.

2. перан. Плячысты, прысадзісты (пра чалавека; разм.).

|| наз. камлюкава́тасць, -і, ж.

камо́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -мо́д, ж.

Прадмет мэблі ў выглядзе невысокай шафы з шуфлядамі для бялізны, розных хатніх рэчаў.

|| прым. камо́дны, -ая, -ае.

камо́ра, -ы, мн. -ы, -мо́р, ж.

1. Халоднае памяшканне пры хаце для захоўвання запасаў ежы, адзення і іншых хатніх рэчаў.

Злажыць сала і мяса ў камору.

2. Бакоўка ў вясковай хаце, дзе спяць.

Дзеці спалі ў каморы.

3. Кантрольны пункт лясніцтва (уст.).

|| памянш. камо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (да 1 і 2 знач.); прым. камо́рачны, -ая, -ае і камо́рны, -ая, -ае.

камо́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Спецыяліст па межаванні і землеўпарадкаванні.

|| прым. камо́рніцкі, -ая, -ае.

К. абмер зямлі.