Со́біць, звычайна безасабовае со́біла ‘прыйсці ў галаву, навесці на думку зрабіць што-небудзь нечаканае’ (ТСБМ, Касп., Шат., Гарэц., Янк. 3.), ‘прышлося, выпала’ (Варл.). Укр. собічити ‘прысвойваць’, рус. со́бить ‘запасіць, збіраць’, со́биться ‘збірацца, рыхтавацца’, польск. sobić ‘запасіць, збіраць; прысвойваць’, чэш. sobiti(si) ‘прысвойваць’, серб.-харв. sobičati se ‘асвойвацца, прывыкаць (да горада, людзей)’. Ад займенніка сабе (гл.), параўн. Махэк₂, 565.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

éilen

vi

1) (s) спяша́цца

2) (h) (mit D) спяша́цца (зрабіць што-н.)

ich hábe mit der Árbeit geéilt — я спяша́ўся зрабі́ць рабо́ту

zu Hílfe ~ — спяша́цца на дапамо́гу

die Zeit eilt — час бяжы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

отсю́да нареч., в разн. знач. адгэ́туль, адсю́ль;

отсю́да недалеко́ до го́рода адгэ́туль (адсю́ль) недалёка да го́рада;

отсю́да мо́жно заключи́ть, что… адгэ́туль мо́жна зрабі́ць вы́вад, што…

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обме́р м., в разн. знач. абме́р, -ру м., абме́рванне, -ння ср.;

произвести́ обме́р жилпло́щади зрабі́ць абме́р жылпло́шчы;

не допуска́ть обме́р покупа́теля не дапуска́ць абме́ру пакупніка́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наме́рен в знач. сказ. / я наме́рен э́то сде́лать я ма́ю наме́р (ма́юся) гэ́та зрабі́ць;

что вы наме́рены де́лать? што вы мярку́еце (збіра́ецеся, ду́маеце, ма́еце) рабі́ць?;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сно́ска ж.

1. (действие) зно́ска, -кі ж., зно́шванне, -ння ср.;

сно́ска снопо́в зно́ска (зно́шванне) снапо́ў;

2. (подстрочная ссылка) зно́ска, -кі ж.;

сде́лать сно́ску зрабі́ць зно́ску.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мядзве́джы Bären-;

мядзве́джае ло́гавішча Bä́renhöhle f -, -n, Bärenlager n -s, -;

мядзве́джы куто́к разм. Krähwinkel m -s, -;

зрабі́ць мядзве́джую паслу́гу éinen Bärendienst erwéisen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даклада́ць

1. (зрабіць даклад, паведаміць) beríchten vt, vi (пра што-н über A), vórtragen* vt;

2. разм. (дадаць) hinzúfügen vt, dazúlegen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

данясе́нне н. Méldung f -, -en; Berícht m -(e)s, -e;

зрабі́ць данясе́нне Berícht erstátten, Méldung máchen;

атры́мана данясе́нне die Méldung liegt vor

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падказа́ць, падка́зваць

1. vórsagen vt (суфліраваць);

2. (навесці на думку) éingeben* vt; auf den Gedánken bríngen*;

3. разм. (зрабіць данос) denunzíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)