Verbum

паспе́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць паспешнага; спешка. А на полі жніво... Паглядзі на жняю — І паспешнасць і рупнасць у працы. Глебка.

пра́вільнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць правільнага. І таму Міколку часта даводзіцца спрачацца і заўзята бараніць свае думкі, даводзіць іх правільнасць. Шынклер.

пярэ́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пярэстага (у 1, 2 знач.). На нагах такая пярэстасць, быццам тут сабралі выстаўку стаптанага абутку. Новікаў.

растаро́пнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць растаропнага; упраўнасць. Я стаяў збоку і любаваўся дзедам: яго маладым настроем, яго дзелавітай клапатлівасцю, растаропнасцю. Якімовіч.

рэалісты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэалістычнага. Рэалістычнасць апісання. □ Пры ўсёй рэалістычнасці тэндэнцый, «прадметнасці», «рэчавасці» паэзія Коласа нясе .. немалы зарад рамантычнасці. Навуменка.

рэлігі́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэлігійнага; вера ў бога. Цельшынцы не вызначаліся асаблівай набожнасцю і рэлігійнасцю, але царкоўныя абрады спраўлялі. Пшыркоў.

сакрэ́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сакрэтнага. На нарадзе была асабліва звернута ўвага на поўную сакрэтнасць і захованасць месца знаходжання ўзвода. Колас.

суса́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сусальнага (у 2 знач.); фальшывая прыгажосць, саладжавасць. [Карціне] не хапае кампазіцыйнага адзінства, ёсць прыкметны налёт сусальнасці. Ліс.

узнервава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць узнерваванага. Па бляску Рыгоравых вачэй, па ўзнерваванасці яго рухаў Люба адчула, што ён нечага хвалюецца. Краўчанка.

фарсі́раванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць фарсіраванага. Гераізм народа, яго пакуты і выпрабаванні нельга паказаць пры дапамозе эмацыянальнай фарсіраванасці, ружовымі фарбамі. «Полымя».