Verbum

ско́са, прысл.

1. Скасіўшы вочы.

2. перан. Недаверліва, недружалюбна.

Браты не ладзяць між сабой, с. глядзяць адзін на аднаго.

3. Па дыяганалі, пад вуглом да прамога напрамку.

скуго́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. Пра сабаку: жаласна выць, падвываць.

Цэлую ноч скуголіў сабака.

2. перан. Скардзіцца, надакучліва прасіць што-н. (разм.).

|| наз. скуго́ленне, -я, н.

сляпа́к, слепака́, мн. слепакі́, слепако́ў, м. (разм., зневаж.).

1. Сляпы чалавек.

2. перан. Чалавек, які не заўважае, што яго ашукваюць у чым-н.

Не трэба быць слепаком!

мужне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Дасягаць поўнага фізічнага развіцця, рабіцца дарослым, сталым.

Хлапец на вачах мужнее.

2. перан. Накапляць сілы, станавіцца больш моцным.

М. у барацьбе.

мурлы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Тое, што і муркаць.

2. перан., што і без дап. Ціха мяккім голасам напяваць (разм.).

М. песню.

|| наз. мурлы́канне, -я, н.

напластава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́ецца; зак.

1. Адкласціся пластамі.

2. перан. Захавацца ў пэўнай паслядоўнасці за доўгі перыяд часу.

Напластаваліся ўспаміны.

|| незак. напласто́ўвацца, -аецца.

натарахце́ць, -хчу́, -хці́ш, -хці́ць; -хці́м, -хціце́, -хця́ць; -хці́; зак. (разм.).

1. Нарабіць шуму, тарахцення.

2. перан., чаго і без дап. Хутка і многа нагаварыць чаго-н., набалбатаць.

нахапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., чаго.

1. Захапіць, схапіць многа чаго-н.

Нахапаўся зямлі, колькі хацеў.

2. перан. Павярхоўна, выпадкова засвоіць што-н. (неадабр.).

Н. новых слоў.

нахапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-чаго.

1. Хапаючы, набраць у вялікай колькасці.

Н. лішніх рэчаў.

2. перан. Тое, што і нахапацца (у 2 знач.; неадабр.).

немагчы́мы, -ая, -ае.

1. Неажыццявімы, невыканальны.

Няма нічога немагчымага (наз.).

2. перан. Такі, што нельга выцерпець, вынесці; нясцерпны.

Немагчымая духата.

|| наз. немагчы́масць, -і, ж. (да 1 знач.).