Verbum

спа́дчыннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і спадкаемец.

|| ж. спа́дчынніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. спа́дчынніцкі, -ая, -ае.

спажыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і спажывец.

|| ж. спажыва́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. спажыва́льніцкі, -ая, -ае.

стало́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, мн. -і, -ло́вак, ж. (разм.).

Тое, што і сталовая (у 3 знач.).

Абедаць у сталоўцы.

страхо́цце, -я, мн. -і, -яў, н. (разм.).

Той, хто (або тое, што) наганяе страх, палохае; нешта пачварнае, брыдкае, вельмі непрыгожае.

сурдзі́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Тое, што і сурдзіна.

◊

Пад сурдзінку (разм.) —

а) ціха, прыглушана;

б) тайком, цішком, непрыкметна.

тварэ́нне, -я, н.

1. гл. тварыць.

2. мн. -і, -яў. Тое, што створана ў працэсе творчай дзейнасці; твор.

Т. мастака.

ты́цкацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Тое, што і тыкацца¹.

|| зак. ты́цнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся.

|| наз. ты́цканне, -я, н.

укла́дыш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што ўкладзена ў што-н. (напр., укладны ліст, кавалак чаго-н. і пад.).

фарэ́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Тое, што і стронга.

|| прым. фарэ́левы, -ая, -ае і фарэ́льны, -ая, -ае.

хі́на, -ы, ж.

Тое, што і хінін.

|| прым. хі́нны, -ая, -ае.

Х. парашок.

Хіннае дрэва (дрэва, кара якога ўтрымлівае хінін).