сурдзі́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Тое, што і сурдзіна.

◊

Пад сурдзінку (разм.) —

а) ціха, прыглушана;

б) тайком, цішком, непрыкметна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)