◎ Патасёк ’частка нямецкага калаўрота, да якой прымацоўваецца кудзеля’ (Уладз.). Да по́тась (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ківа́йка ’частка самапралкі, якая перадае рух падножжа вялікаму колу’ (Влад.). Гл. ківаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вярша́ліна ’верхняя частка дрэва з суччам’ (Некр., БРС, КТС). Да вершалі́на (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Агулы́м-быза́р ’бязладдзе’ (Арх. Бяльк.). Першая частка да агул, другая — цюрк. bazar.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прысе́к ’ніжняя частка калоднага вулея’ (ТС). Нулявы дэрыват ад прысяка́ць. Гл. сячы́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

the East

а) усхо́дняя ча́стка Кана́ды й Злу́чаных Шта́таў

б) Усхо́д, азія́цкія краі́ны

в) былы́ Саве́цкі Саю́з і яго́ныя ўсхо́днеэўрапе́йскія сатэлі́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lateral

[ˈlætərəl]

1.

adj.

бакавы́, пабо́чны

the river and its lateral streams — рака́ і е́йныя бакавы́я прыто́кі

2.

n.

бакава́я ча́стка, галі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

фіна́л

(іт. finale, ад лац. finalis = канечны, канцавы)

1) заключная частка, завяршэнне чаго-н. (напр. ф. п’есы, ф. оперы);

2) заключная частка спартыўных спаборніцтваў, у якой выяўляюцца пераможцы (напр. каманда выйшла ў ф.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лоб

1. Пярэдняя ад вёскі частка лугу (Крыч.).

2. Узгорак, узвышша (Крыч.).

□ ур. Лобаўкі (частка лугу в. Людкоў) каля в. Асінаўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

flower​1 [ˈflaʊə] n. кве́тка;

be in flower цвісці́, быць у кве́цені;

come into flower зацвіта́ць;

the flower of smth. fml ле́пшая ча́стка чаго́-н.;

the flower of the nation’s youth цвет мо́ладзі краі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)