Праклён ’лаянкавае слова, лаянка, абурэнне’, ’крайняе асуджэнне’ (ТСБМ, Шат., Касп., Др.-Падб., Гарэц.; карэліц., зэльв., Сл. ПЗБ), проклён ’тс’ (ТС). Да праклінаць < клясці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пяруны́ ’клёцкі з цёртай бульбы, начыненыя мясам’ (Сцяшк. Сл.). Рэгіяналізм на базе папярэдняга слова (гл.) па ўзору калдуны́ ’тс’, аднак матывацыя застаецца нявысветленай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рыму́нкі ’самаробныя чаравікі’ (Сцяшк. Сл.). Гукапераймальнае слова, утворана ад ры́мкаць (гл.), як паку́нкі, справу́нкі (Пра словаўтваральны тып гл. Сцяцко, Афікс. наз., 69, 90).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́псам ’напралом’ (Мат. Гом.), ’нечакана; хутка’ (жлоб., Наша слова, 2002, 16 кастр.). Магчыма, вынік шэрагу фанетычных змен: раптам > рапцам, рэпцам > рэпсам. Гл. раптам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слішч ‘смоўж’ (ТС). Хутчэй за ўсё, да слізкі (гл.) у выніку субстантывацыі першаснага *slizъkъ, параўн. сліш ‘смоўж’ (Сл. ПЗБ); магчымы ўплыў наступнага слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стамбо́ль ‘гатунак табаку’ (Янк. 3.). Янкоўскі (там жа, 124) мяркуе, што назва можа быць звязана з назвай Стамбул. Няпэўна; але параўн. наступнае слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сурэніца (суреница) ’вежавіца, Turitis glabra L.’ (Меер Крыч.). Няясна (памылкова запісанае сурэпіца, гл. наступнае слова, аднак падобных назваў для ўказанай расліны не адзначана).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сынажа́ць ’сенакосны ўчастак у лесе’ (Некр.), ’сенажаць’ (Шат.). Прыпадабненне вакалізму першага складу слова сенажаць (гл.) да наступных, параўн. яшчэ санажа́ць ’тс’ (Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
floor
[flɔr]
1.
n.
1) падло́га f.
2) паве́рх -у m.
ground floor — ні́жні, пе́ршы паве́рх, партэ́р -у m
3) дно n. (мо́ра, пячо́ры)
4) за́ля пасе́джаньняў
to have, to take the floor — выступа́ць (на пасе́джаньні), бра́ць сло́ва
2.
v.i.
1) кла́сьці падло́гу
2) валі́ць на падло́гу, зьбіва́ць з ног
3) informal
а) перамага́ць
б) зьбіва́ць з панталы́ку, ста́віць у тупі́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gloss
I [glɑ:s]
1.
n.
гля́нец -цу m.
а) бляск -у m. (начы́шчанай адпалірава́най паве́рхні)
б) беззага́нны вы́гляд, во́нкавы бляск
2.
v.t.
1) наво́дзіць бляск, глянцава́ць
2) загла́джваць (не́шта няпра́вільнае)
II [glɑ:s]
n.
1) глёса f. (тлумачэ́ньне незразуме́лага сло́ва ці вы́разу на паля́х)
glosses in Skaryna’s texts — глёсы ў Скары́навых тэ́кстах
2) падрадко́вы перакла́д, гляса́рый -я m
3) наўмы́сна перакру́чаная або́ фальшы́вая інтэрпрэта́цыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)