potrzeba
I potrzeb|aпатрэбна; трэба; неабходна;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
potrzeba
I potrzeb|aпатрэбна; трэба; неабходна;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
А́ЛГЕБРА ЛО́ГІКІ,
раздзел матэматычнай логікі, які вывучае логікавыя аперацыі над выказваннямі. Заснавальнік —
Логікавыя аперацыі: кан’юнкцыя &, дыз’юнкцыя ⋁, адмаўленне ¬, імплікацыя ⇒, эквіваленцыя ⇔ — могуць быць зададзеныя з дапамогай праўдзівасных табліц. Замест ¬x часам пішуць x́̅. Ужываецца заданне функцый алгебры логікі і з дапамогай формул у мове, у якой ёсць пераменныя x, y, z... і сімвалы некаторых канкрэтных функцый. Найбольш ужывальная мова, якая мае логікавыя сімвалы &, ⋁, ¬, ⇒, ⇔. Кожнай формуле гэтай мовы адпавядае нейкая функцыя алгебры логікі, значэнне (0,1) якой пры дадзеных значэннях пераменных (0,1) знаходзіцца ў адпаведнасці з аперацыямі, з якіх пабудавана дадзеная формула. Такая функцыя рэалізуе дадзеную формулу. Формулы A і B
Кожная функцыя алгебры логікі можа быць рэалізаваная нейкай формулай мовы з логікавымі сімваламі &, ⋁, ¬. Асаблівую ролю ў алгебры логікі адыгрываюць дыз’юнктыўныя і кан’юнктыўныя нармальныя формы, якія маюць
Алгебра логікі мае шмат дадаткаў, асабліва ў тэорыі
Р.Т.Вальвачоў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мо́жна
1. (магчыма) man kann, wir können; es ist möglich, es bestéht die Möglichkeit;
2. (дазваляецца) перакладаецца пры дапамозе дзеяслова dürfen*;
мо́жна? darf ich?, ist es erláubt?;
◊ як мо́жна хутчэ́й möglichst schnell, so schnell wie möglich
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́гаварыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вагаві́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ваўкава́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Падобны па свайму выгляду на воўка.
2. Нелюдзімы, хмуры, суровы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віно́ўнік, ‑а,
1. Той, хто вінаваты ў чым‑н.
2. Той, хто з’яўляецца прычынай чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́сень, ‑і,
Пара года паміж летам і зімою.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апаге́й, ‑я,
1. Пункт арбіты Месяца ці штучнага спадарожніка Зямлі, найбольш аддалены ад цэнтра Зямлі.
2.
[Грэч. apógeios.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)