польская кінаактрыса. Скончыла Вышэйшую школу тэатра, кіно і тэлебачання ў Лодзі. Вобразы, створаныя актрысай, вызначаюцца вытанчанасцю выразных сродкаў і псіхал. праўдзівасцю. Сярод фільмаў: «Фараон», «Пан Валадыеўскі», «Польскі альбом», «Анатомія кахання». Здымалася ў Германіі («След Сокала», «Белыя ваўкі», «Пігмаліён XII»), Чэхаславакіі («Канцэрт для тых, хто застаецца», «Ціхі амерыканец у Празе»), Расіі [«Вызваленне», «Гарады і гады», «Іронія лёсу, або З лёгкай парай» (тэлевізійны, Дзярж. прэмія СССР 1977)].
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
маля́р, ‑а, м.
1. Рабочы, які беліць, фарбуе дамы, памяшканні і пад. На ціхі сонечны бульвар У крэйдзе, вапне, алебастры Выходзіць з вёдрамі маляр.Грахоўскі.Удзень тут працавалі маляры, і ў клубе моцна пахла фарбамі.Шамякін.
2.перан. Пра дрэннага мастака, жывапісца. Бажкам не веру маляваным, Што мажуць фарбай маляры.Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
míld, mílde
1.
a мя́ккі, лаго́дны, ці́хі, рахма́ны
~es Klíma — уме́раны [сярэ́дні] клі́мат
2.
adv мя́кка
~ geságt — мя́кка ка́жучы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
крупча́сты1, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з крупінак; зярністы. Ціхі ранак. Снег крупчасты Пад падэшвамі рыпіць.Гілевіч.[Лёня] зноў торкаў рыдлёўкай у крупчасты гравій, мерыўся зачарпнуць поўны шуфель.Гроднеў.
крупча́сты2, ‑ая, ‑ае.
Разм. Заражаны трыхінелай. Крупчастае мяса. □ Кій быў з асмаленага ядлоўцу, ім Марцін расшчамляў свінням пашчэнкі, глядзеў, ці не крупчастыя.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нячу́тны, ‑ая, ‑ае.
Такі, што не робіць шуму; якога не чуваць зусім; вельмі ціхі. Ішлі.. [пагранічнікі] у тую ноч, як заўсёды, па ўсіх правілах службы — самі нябачныя і нячутныя, аднак, бачачы і чуючы ўсё.Брыль.Каб не заснуць, [Ігнат] зноў падняўся і паціху, нячутнымі крокамі, доўга хадзіў па вагоне з канца ў канец.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уступі́цца, уступлюся, уступішся, уступіцца; зак.
Заступіцца за каго‑, што‑н., узяць пад сваю ахову. Сказала.. [Ганна] крыўднае слова Аляксею, а за Аляксея ўступілася яго жонка.Чорны.— Спрыту яму пазычаць не трэба, — уступіўся за сына Яўсей.Сабаленка.— Ціхі ён у нас, пане, — уступілася за сына маці, якая сядзела на палку каля малых дзяцей.Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аж.
1.часц. ўзмацн. Ужыв. для інтанацыйнага вылучэння слова ці словазлучэння, да якога адносіцца; падкрэслівае самую крайнюю мяжу выяўлення якой-н. уласцівасці.
Лес аж звінеў ад птушыных галасоў.
Сцежка вілася аж да самага возера.
Аж крыкнуў ад радасці.
2.часц. ўзмацн. Ужыв. для выражэння нечаканасці або раптоўнасці наступлення якіх-н. падзей.
Раніцай прачнуліся — аж няма ўжо яго.
3.злуч. Выражае выніковыя адносіны і ўзмацняе іх; ужыв. ў знач. «так», «што нават».
Машыны так гулі, аж вокны звінелі.
4.злуч. супраціўны. Злучае сказы з узаемна неадпаведным значэннем, якое ўскладняецца адценнем нечаканасці.
Хацеў ісці назад, аж пачуўся ціхі плач.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
cichy
cich|y
1.ціхі, ціхмяны; сціплы; спакойны;
~y głos — ціхі голас;
~e czytanie — чытанне сам сабе;
2. патаемны; сакрэтны;
~a zgoda — патаемная дамова;
~y wielbiciel — патаемны паклоннік;
z ~a pęk — ні з пушчы, ні з поля; раптам;
~a woda brzegi rwie — у ціхім балоце чэрці вядуцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
light4[laɪt]adj.
1. лёгкі, няця́жкі;
light luggage лёгкі бага́ж
2. непаўнава́жкі
3. сла́бы; ці́хі (пра вецер, голас і да т.п.);
There was a light knock at the door. Пачуўся ціхі стук у дзверы.
4. лаго́дны;
a light sentence мя́ккі прысу́д
5. нямо́цны (пра віно, піва)
6. чу́йны, чу́ткі (пра сон)
7. несур’ёзны; легкаду́мны; бесклапо́тны;
light music лёгкая му́зыка
8. лёгкі, ры́хлы;
light soil ры́хлая гле́ба
9. нязна́чны, неісто́тны;
light remarks нязна́чныя заўва́гі;
He made light of the difficulties. Ён пераменшыў цяжкасці.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
quiet
[ˈkwaɪət]1.
adj.
1) ці́хі, ціхі́, ціхе́нькі, паво́льны
а) a quiet river — ці́хая рака́
б) quiet footsteps — ці́хія кро́кі
2) ці́хі, маўклі́вы (пра чалаве́ка)
3) спако́йны; даліка́тны, сьці́плы
a quiet mind — спако́йныя ду́мкі
quiet manners — даліка́тныя мане́ры
4) спако́йны, няя́ркі
quiet colors — спако́йныя ко́леры
2.
v.t.
1) супако́йваць
The mother quieted her frightened child — Ма́ці супако́іла сваё спало́ханае дзіця́